[ Pobierz całość w formacie PDF ]

i zwierzÄ…tek, pasje, ulubione potrawy i napoje, uprzedzenia, dziwactwa. Po nich
następowała lista miejsc i dat oraz komentarze na temat każdej okazji, przy jakiej
Bonforte rozmawiał z danym człowiekiem.
84
Fotografie również dołączał, jeśli je miał. Czasem dodawał dane  przypiso-
we , które sam wygrzebał, a nie dowiedział się o nich bezpośrednio. Zależało to
od politycznej pozycji danej osoby. W niektórych przypadkach  przypisy stano-
wiły całe biografie i liczyły się w tysiącach słów.
I Penny, i Bonforte nosili przy sobie minidyktafony, zasilane ciepłem ich ciał.
Jeśli Bonforte był sam, przy każdej nadarzającej się okazji: w toalecie, w czasie
jazdy i tak dalej, rejestrował na swoim wszystko, co mu przyszło do głowy. Jeśli
towarzyszyła mu Penny, nagrywała wszystko na swoim dyktafonie, noszonym na
przegubie ręki i udającym zegarek. Penny nie miała szans, aby stenografować czy
mikrofilmować: tym zajmowały się dwie z dziewcząt Jimmy ego Washingtona.
Penny, udostępniając mi te akta, pokazała mi najpierw ich objętość. Dużo te-
go było, nawet przy dziesięciu tysiącach słów przypadających na taśmę. Dopiero
potem wyjaśniła, że są one zbiorem informacji o znajomych pana Bonforte a.
Krzęknąłem (krzęknięcie to krzyk i jęk wydane jednocześnie w stanie emocji): 
Na litość boską, dziecko! Przecież tego nie da się zrobić! Jak ktokolwiek byłby
w stanie to zapamiętać?
 Oczywiście, że nie może.
 Powiedziałaś przed chwilą, że to wszystko, co on pamięta o swoich przy-
jaciołach i znajomych.
 Niezupełnie. Powiedziałam, że chciałby to wszystko pamiętać, ale ponie-
waż to niemożliwe, przygotował właśnie tę dokumentację. Nie martw się, nie mu-
sisz pamiętać wszystkiego. Chcę tylko, żebyś wiedział, że masz to pod ręką. Do
mnie należy obowiązek dbania o to, aby pan Bonforte, zanim kogokolwiek przyj-
mie, najpierw przeczytał o nim wszelkie informacje. Jeśli będzie trzeba, mogę
zapewnić ci taką samą usługę.
Spojrzałem na typowe akta, które mi wyświetliła na czytniku. Był to chyba ja-
kiś pan Saunders z Pretorii w Afryce Południowej. Ma buldoga imieniem Wąchacz
Rozrabiaka, kilka mało interesujących pociech i lubi plasterek limonki w swojej
whisky and soda.
 Penny, czy chcesz przez to powiedzieć, że pan Bonforte udaje, że pamięta
takie drobiazgi? To mi siÄ™ wydaje nieco sztuczne.
Zamiast wściec się o to, że śmiałem podważyć autorytet jej ukochanego idola,
Penny poważnie skinęła głową.
 Też mi się tak kiedyś wydawało. Ale nie patrzysz na to pod odpowiednim
kÄ…tem, Szefie. Zapisujesz nieraz numer telefonu przyjaciela?
 Co? Tak, oczywiście.
 Czy to nieuczciwie? Czy przepraszasz przyjaciela za to, że nie lubisz go aż
tak, żeby po prostu zapamiętać jego numer?
 Co takiego? W porządku, poddaję się, przekabaciłaś mnie.
 Są sprawy, które każdy chciałby pamiętać, gdyby miał pamięć absolutną.
Ale ponieważ jej nie ma, nie widzi w tym nic wstydliwego, że je sobie notuje, tak,
85
jak ty notujesz sobie w notesiku datę urodzin kolegi. Bo te akta są właśnie takim
notesikiem, zawierającym dokładnie wszystko. Poza tym służą jeszcze jednemu
celowi. Spotkałeś kiedyś kogoś naprawdę ważnego?
Próbowałem sobie przypomnieć. Penny nie miała naturalnie na myśli wielkich
aktorów, chyba nawet nie wiedziała, że są tacy.
 Kiedyś poznałem prezydenta Warfielda. Miałem dziesięć albo jedenaście
lat.
 Pamiętasz szczegóły?
 No pewnie. Powiedział do mnie:  W jaki sposób złamałeś sobie to ramię,
synku? , a ja odpowiedziałem:  Na rowerze, sir . Odparł wtedy:  Kiedyś przy-
trafiło mi się to samo, ale z obojczykiem .
 Myślisz, że o tym pamięta, jeśli jeszcze żyje?
 Z pewnością nie.
 A jednak może. . . jeśli wprowadził cię do swoich akt farleyowskich. Za-
wierają one właśnie informacje o chłopcach i dziewczynkach w tym wieku, po-
nieważ oni dorastają i stają się mężczyznami i kobietami. Sprawa polega na tym,
że takie osoby, jak prezydent Warfield, spotykają znacznie więcej ludzi, niż mogą
zapamiętać. Każda z tych postaci bez twarzy pamięta swoje własne spotkanie ze
sławnym człowiekiem i to bardzo szczegółowo. Jednakże w życiu każdego czło-
wieka najważniejszą osobą jest on sam, i polityk nie może o tym zapomnieć. Jest
zatem dla niego ważne, aby był grzeczny, przyjacielski, otwarty i miał swój spo-
sób na zapamiętanie drobiazgów o innych ludziach  drobiazgów, które oni na
pewno będą pamiętać ze swojego punktu widzenia. To także jest polityka.
Poleciłem Penny, żeby wyświetliła akta króla Willema. Byty dość krótkie, co
z początku mnie przeraziło, dopóki nie doszedłem do wniosku, że Bonforte nie
znał imperatora zbyt dobrze i spotkał się z nim tylko przy kilku oficjalnych oka-
zjach, ponieważ stanowisko premiera piastował po raz pierwszy jeszcze za życia
imperatora Fredericka. W przypisach nie było biografii, tylko adnotacja  Patrz:
Dom Orański . Nie patrzyłem  nie miałem dość czasu, żeby przedzierać się
przez kilka milionów słów na temat historii imperialnej i preimperialnej, a poza
tym w szkole zawsze miałem piątki i szóstki z historii. O imperatorze chciałem
wiedzieć tylko to, co wie o nim Bonforte, a czego nie wiedzą inni ludzie.
Przyszło mi do głowy, że dokumentacja musi zawierać informacje o wszyst-
kich na statku, ponieważ byli oni znajomymi Bonforte a. Poprosiłem o nie Penny.
Trochę ją to zaskoczyło.
A potem to ja byłem zaskoczony.  Tom Paine miał na swoim pokładzie sze-
ściu członków Wielkiego Zgromadzenia. Rog Clifton i pan Bonforte, oczywiście.
Ale pierwsze zdanie w teczce Daka brzmiało:  Broadbent, Darius K., Członek
Wielkiego Zgromadzenia oraz Ligi Wolnych Podróżników, Okręg Górny . Było
tam też coś o doktoracie z fizyki. Ponadto został czempionem rezerwy w strzałach
z pistoletu w czasie Igrzysk Imperialnych dziewięć lat temu i opublikował trzy to-
86
miki wierszy pod pseudonimem literackim Acey Wheelwright. Postanowiłem, że
już nigdy nie będę oceniał człowieka po jego wyglądzie zewnętrznym. Był tam
również dopisek dokonany ręką Bonforte a:  Kobiety łatwo ulegają jego urokowi
 i vice versa! .
Członkami Wielkiego Zgromadzenia byli również Penny i doktor Capek, na-
wet Jimmy Washington. Póz
niej zdałem sobie sprawę, że ten ostatni był repre-
zentantem Laponii, bez wątpienia razem ze świętym Mikołajem i jego wszystki-
mi reniferami. Był również członkiem bractwa Kościoła Ducha Z
więtego Prawdy
Pierwszej Biblii, o którym nigdy nie słyszałem, ale który zapewne nie pozostał
bez wpływu na świętoszkowaty wygląd Jimmy ego.
Szczególną przyjemność sprawiło mi czytanie o Penny. Szanowna panna Pe-
nelopa Taliaferro Russell była magistrem administracji rządowej z Georgetown
i licencjatem Wellesley, co jakoś mnie wcale nie zdziwiło. Reprezentowała środo-
wisko kobiet z wyższym wykształceniem; jak się póz
niej przekonałem, były one
w większości członkiniami Partii Ekspansjonistów.
Poniżej podano rozmiar jej rękawiczek, inne wymiary, ulubione kolory (mógł-
bym powiedzieć to i owo na temat jej stroju), ulubione perfumy ( Zwierzęca żą-
dza , oczywiście) oraz mnóstwo innych szczegółów, większość absolutnie nie-
istotnych. No, ale był i dopisek:
 Neurotycznie uczciwa  robi błędy w obliczeniach  szczyci się poczuciem
humoru, którego nie ma  pilnuje diety, ale zapomina o bożym świecie na widok [ Pobierz całość w formacie PDF ]