[ Pobierz całość w formacie PDF ]

ka urodzony w jakiejś zapadłej wiosce, nie mógł
nin, zazwyczaj nonszalancki, tolerancyjny i po-
znać nierozwiązywalnych trudności wyłaniających
gardliwy, nie znosił, kiedy zmuszano go do oka-
się przy próbie analizowania tego pojęcia. Rzy-
zywania surowości lub podejmowania decyzji,
mianin przypomniał sobie spory sofistów i pole-
zwłaszcza w sprawach, które go nudziły i mu-
miki greckie. Wzruszyło go to i jednocześnie zi-
siały budzić jego niechęć, a co więcej, wymagały
rytowało.
ostrożności, gdyż mogły narazić go na niełaskę
 Cóż to jest prawda?  zapytał, by go wy-
cesarza. Poza tym sprawa tarcz powinna była
próbować, choć zdawał sobie sprawę z bezcelowo-
stać się dla niego ostrzeżeniem, że nie można lek-
ści takiego pytania.
ceważyć wyrażonej stanowczo woli władz żydow-
Jezus nie odpowiedział.
skich. Piłat zachowywał się tak powściągliwie za-
 Powiadasz, że twoje królestwo nie jest z te-
pewne dlatego, że nie uświadamiał sobie, jak po-
go świata i że przyszedłeś na świat. Skąd zatem
ważna była to sprawa. Z pewnością nie przy-
przychodzisz?
puszczał, że wzburzenie wywołane przez Jezusa
Jezus nie odpowiedział.
mogłoby stanowić zagrożenie dla religii i kapła-
 Nie chcesz ze mną rozmawiać  rzekł Piłat.
nów, których zresztą traktował z nieukrywaną
 Czy nie wiesz, że mam władzę uwolnić cię lub
ukrzyżować?
3B
 Nie miałbyś nade mną żadnej władzy, gdy-
by nie została ci ona dana z Wysokości. Toteż
większą winę ponosi ten, co mnie tobie wydał.
Piłat zdał sobie sprawę, że człowiek ten od-
wołuje się stale do jakiegoś wyższego porządku,
od którego ten świat wydaje mu się uzależniony.
Na tej płaszczyz
nie rozmowa z nim nie miała sen-
su. Położył zatem kres absurdalnej dyskusji. Nie
ma się co spierać z kimś, kto doznał objawienia.
Wyszedł więc i zwrócił się do przywódców San-
hedrynu:
 Nie znajduję żadnej winy w tym człowieku.
Herod również nie znalazł, skoro go wam odesłał.
W gruncie rzeczy zaś myślał:  Pozwala mówić
o sobie, że jest królem żydowskim, a jednocześnie
twierdzi, że królestwo jego nie jest z tego świata.
Sprzeczność ta dowodzi jedynie, że nie wszystkie
klepki ma w porządku. Powiada również, że jest
synem bożym. To również nie ma sensu: wszyscy
16
obojętnością, jeśli nie z niechęcią; uważał, że są nie zapominając bynajmniej, że gdyby coś zaczęło
to nieszkodliwe zamieszki, częste wśród ludności się psuć, pozostawały mu jeszcze w odwodzie, ja-
pobożnej i przesądnej i stanowiące szczęśliwe uj-
ko ostateczność, stągiew z wodą i ręcznik, które
ście dla namiętności politycznych i narodowościo-
kazał przygotować Meneniuszowi. Kaifasz jednak,
wych waśni. Pewni, że taki właśnie jest punkt
wytrącony z równowagi, doszedł do wniosku, że
widzenia Piłata na całą sprawę, a co więcej, zna-
należy uderzyć natychmiast, używając najcięż-
jąc dobrze jego lęk przed komplikacjami, Kaifasz
szych argumentów. Wykrzyknął tedy:
i Annasz, podobnie jak wszyscy ich przyjaciele,
 Ktokolwiek nazywa się królem, jest wro-
byli przekonani, że przy pierwszej okazji pozo-
giem cezara. UwalniajÄ…c Jezusa zdradzisz cezara.
stawi im wolną rękę, szczęśliwy, że nie musi się
Groz
bę sformułował jasno i wyraz
nie. Za ple-
do tego mieszać.
cami kapłanów wył podburzony przez nich tłum.
Publiczne i nie dopuszczajÄ…ce sprzeciwu stwier-
manifestantów, domagając się ukrzyżowania Pro-
dzenie przez Piłata niewinności Jezusa wprawiło
roka. Piłat był przerażony, ale jednocześnie oba-
ich w osłupienie. Było to tak nieoczekiwane, że
wiał się ustąpić na oczach wszystkich pod nacis-
niewiele brakowało, by sami uznali to za cud
kiem bezczelnego szantażu. Postanowił więc zys-
i uwierzyli w domniemanÄ… moc nadprzyrodzonÄ…
kać na czasie.
oszusta. ZresztÄ… wskutek zaskoczenia przywiÄ…zy-
 Nie mam zamiaru uwalniać Jezusa. Zostanie
wali zbyt wielką wagę do słów Prokuratora, które
ukarany, jak na to zasłużył. Jutro stanie przed
nie były przecież orzeczeniem sędziego ani ogło-
moim trybunałem w Gabbata i zgodnie z przyję-
szonym z wysokości trybunału wyrokiem, lecz je-
tym obyczajem będziecie mogli wybrać jego lub
dynie jego osobistÄ… opiniÄ…, nie pociÄ…gajÄ…cÄ… za so-
bą żadnych konsekwencji prawnych. Ich zdumie-
nie, że Piłat chce wziąć na siebie odpowiedzial-
ność, której mógł uniknąć, było tak wielkie, iż
ogarnął ich nagle paniczny lęk. Oczyma wyo-
braz
ni widzieli już, jak autorytet cesarski chroni
bezbożnego włóczęgę, bluz
niącego świętej religii
i obrażającego w biały dzień jej kapłanów. Po-
garda rzymskiego patrycjusza dla %7łydów to rzecz
normalna, ale nie jest to powód, by oficjalny u-
rzędnik brał stronę jakiejś kreatury przeciw no-
tablom. Rzymianie czy %7łydzi  kapłani pozostają
kapłanami, są podporą i strażnikami porządku [ Pobierz całość w formacie PDF ]