[ Pobierz całość w formacie PDF ]

296
Zob. Brewiarz, s. 172.
297
Zob. Tamże, s. 411.
298
Zob. Pius IX, Ineffabilis Deus, http://papiez.wiara.pl/doc_pr/377326.INEFFABILIS-DEUS, [dostęp
07.04.2010r.].
299
Zob. Brewiarz, s. 414n.
300
Zob. Różaniec do Matki Bożej Miłosierdzia, http://www.milosierdzieboze.pl/rozaniec.php?text=37, [dostęp
11.06.2010r.].
301
Biblia, Jr 7:18.
302
Tamże, Jr 44:17.
303
Tamże, Jr 44:2-4.
49
Dalszy tekst bardzo jasno określa przyszłość plemienia Judy, oddającego się
bałwochwalstwu. Sam Bóg zapowiada, że poumierają oni od miecza i głodu304. Czy w świetle
tej historii i świadomości tego, jak wielką Stworzyciel świata czuje obrzydliwość do królowej
niebios, nazywanie matki Jezusa takim tytułem przynosi jej jakąkolwiek chwałę? Skoro to
określenie wskazuje na fałszywego boga, nie jest rzeczą słuszną posługiwać się nim w celu
wywyższenia kogokolwiek. W przypadku Maryi jest to raczej obraza, aniżeli zaszczyt305.
Ponadto jak można twierdzić, że Bóg mógł jakiekolwiek stworzenie tak wywyższyć, jeżeli
sam o sobie mówi, że jest zazdrosny o swoją chwałę306?
Jest wiele wersetów w Biblii, mówiących o Bogu jako o Królu tak nieba jak i ziemi,
ale żaden z nich nie wspomina o jakimkolwiek innym władcy tej rangi. Pan Bóg mówi, że
niebiosa są Jego tronem, a ziemia podnóżkiem Jego nóg. To Jego ręka uczyniła cały świat
i wszystko należy do Niego307. W jednym z psalmów czytamy, że Bóg jest Królem całej
ziemi i króluje nad narodami308. Te teksty wyraz
nie mówią, kto jest faktycznym Władcą
stworzenia. W Piśmie możemy znalez
ć także zdanie, które w jeszcze większym stopniu
wskazuje, na to, że Bóg z nikim nie podzieli się swą chwałą:  Przez wzgląd na Mnie, na Mnie
samego, tak postępuję, bo czyż mogę być znieważony? Chwały mojej nie oddam innemu.
(...) Ja sam, Ja jestem pierwszy i Ja również ostatni. Moja to ręka założyła ziemię i moja
prawica rozciągnęła niebo. Gdy na nie zawołam, stawią się natychmiast 309.
Apostoł Paweł w liście do Tymoteusza napisał takie słowa:  a Królowi wieków
nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu  cześć i chwała na wieki wieków!
Amen 310. Widzimy wyraz
nie, że apostoł tylko Boga traktuje jako godnego chwały.
W liście do Koryntian czytamy, że teraz króluje Jezus i będzie się to działo tak długo,
aż pokona wszystkich nieprzyjaciół. Wtedy nastąpi koniec i odda królowanie Ojcu311. W tym
fragmencie dostrzegamy, że to Chrystus panuje. Wyklucza też jakąkolwiek możliwość
przekazania władzy Maryi. Skoro więc Bóg Ojciec przekazuje władzę Synowi, który również
jest Bogiem, aby na koniec ta władza znów wróciła do Ojca, to jaki byłby powód i cel
oddawania jej w ręce stworzenia  człowieka, który żadną miarą nie może równać się ze
Stwórcą312?
304
Zob. Tamże, Jr 44:26-29.
305
Zob. Dean J., Co Biblia mówi o& Maryi, Gdynia 1996, s. 41.
306
Zob. Biblia, Pwt 4:24, 6:14n.
307
Zob. Tamże, Iz 66:1n, Dz 7:49n.
308
Zob. Tamże, Ps 47:8n.
309
Zob. Tamże, Iz 48:11-13; podkreślenie autora.
310
Zob. Tamże, 1 Tm 1:17; podkreślenie autora.
311
Zob. Tamże, 1 Kor 15:24n.
312
Zob. Tamże, Iz 29:16, 64:8.
50
3.3. Matka Kościoła
Tytuł matki Kościoła został oficjalnie zatwierdzony na zakończenie trzeciej sesji
Soboru Watykańskiego II. Tytuł ten ogłosił papież Paweł VI, a także zalecił, aby oddawać
cześć Maryi, nazywając ją w ten sposób. Z
więto ku czci matki Kościoła zostało wprowadzone
w Polsce w 1971 roku. Był to pierwszy kraj na świecie, którego episkopat ogłosił taką
uroczystość. Jest ono obchodzone w poniedziałek po Zesłaniu Ducha Z
więtego313.
Rzymski katolicyzm twierdzi, że nowy tytuł matki Jezusa znajduje potwierdzenie
w Ewangelii Jana. Mają o tym świadczyć słowa Jezusa mówiącego do swojego ucznia:  oto
matka twoja 314. Według nich, dzięki temu powierzeniu Maryja stała się matką wierzących,
a zarazem matką Kościoła315.
Wśród wypowiedzi autorytetów Kościoła rzymskiego znajdziemy również próbę
stworzenia analogii pomiędzy ziemskimi ojcem i matką, a Bogiem i Maryją.  Podobnie jak
w porzÄ…dku naturalnym i cielesnym dziecko ma ojca i matkÄ™, tak w porzÄ…dku
nadprzyrodzonym i duchowym mamy Ojca  Boga i MatkÄ™  MaryjÄ™ 316. Jednak autor tej
wypowiedzi nie poprzestaje na tym i posuwa siÄ™ jeszcze dalej w swoich twierdzeniach.
Przekonuje on bowiem, że jeśli ktoś nie uznaje Maryi za swoją matkę, jest schizmatykiem
i heretykiem. Natomiast jeśli ktoś odnosi się do niej obojętnie, ten nie ma Boga za Ojca317.
Także w rzymskokatolickim Katechizmie Maryja nazywana jest matką Kościoła. Jako
uzasadnienie stosowności używania tego tytułu, zostało wymienione jej współcierpienie pod
krzyżem, a także niepokalane poczęcie. Publikacja ta posługuje się również argumentem, że
wspierała początki Kościoła poprzez modlitwę z innymi wierzącymi, którą podobno
kontynuuje po rzekomym wniebowzięciu318. Warto zauważyć, że Maria nie była jedyną, która
wspierała początki Kościoła modlitwami tak więc nie jest to argumentem świadczącym o jej
wyjątkowości. Kwestia współcierpienia Maryi została już omówiona w niniejszej pracy
w drugim rozdziale, w podrozdziale  Współodkupicielka . Podobnie nauki o niepokalanym
poczęciu i wniebowzięciu, którymi rzymski katolicyzm posługuje się w celu podtrzymania
tytułu matka Kościoła, także zostały omówione w drugim rozdziale w podrozdziałach o tych
samych tytułach.
313
Zob. Najświętsza Maryja Panna Matka Kościoła, http://kosciol.wiara.pl/doc/490255.Najswietsza-Maryja-
Panna-Matka-Kosciola, [dostęp 11.06.2010r.].
314
Biblia, J 19:27.
315
Zob. Katechizm, s. 236 (964); zob. Brewiarz, s. 298; zob. Jan Paweł II, Orędzie Ojca Z
więtego na XVIII
Z
wiatowy Dzień Młodzieży 2003r.,
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/przemowienia/sdm2003_08032003.html, [dostęp
11.06.2010r.].
316
Grignion de Montfort L. M., Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny, s. 20n.
317
Zob. Tamże, s 21.
318
Zob. Katechizm, s 236n (963-966).
51
Rozważmy teraz rzymskokatolicki argument, jakoby Jezus powierzając Janowi swoją
matkę, dokonał powierzenia jej wszystkich wierzących. Tekst Słowa Bożego przedstawia
nam smutną sytuację, kiedy Jezus  syn Marii  umiera na krzyżu. Jako najstarszy syn miał
on obowiązek zapewnić opiekę swojej matce319, co w tym wypadku było rzeczą niemożliwą.
Zatem oddaje ją w opiekę swojemu umiłowanemu uczniowi320. Warto tutaj odnotować fakt, iż
Jezus powiedział  oto syn twój 321 w liczbie pojedynczej. Nie powierzył jej wszystkich
wierzących, ale tylko jednego ucznia322. Dalej czytamy, że zamieszkała z nim
 on wziął ją do siebie323. Nie widzimy w tym tekście wydarzeń sugerujących, że to Maria
miała by się opiekować uczniami Pana, a wręcz przeciwnie, to jeden z nich miał się
opiekować nią. Ktoś mógłby zapytać, dlaczego zatem, skoro miała ona więcej potomstwa, nie
zaopiekował się nią któryś z jej synów? Odpowiedz
na to pytanie znajdujemy także w tej
samej Ewangelii:  bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego 324. Jednak, jak wiemy, inaczej
przedstawiała się sprawa z uczniami  oni wierzyli w Pana325. Zatem logicznym jest, że Jezus
oddał swoją matkę w opiekę człowiekowi wierzącemu w Niego, aniżeli rodzeństwu, które nie
przyjmowało Jego nauk.
Z Biblii możemy się również dowiedzieć, kto pełni władzę zwierzchnią nad
Kościołem. Bóg  wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko [ Pobierz całość w formacie PDF ]