[ Pobierz całość w formacie PDF ]

słów zastępczych dla nazwiska i skojarzenie jednego z drugim to bardzo skomplikowana, a
nawet dość kłopotliwa sprawa, bo trzeba wpatrywać się bacznie w twarz drugiego człowieka.
Tak jednak nie jest. Przy niewielkiej praktyce zajmie Ci to nie więcej czasu niż powiedzenie
"dzień dobry". Jak ze wszystkim, najtrudniejszy jest początek. Kiedy wypróbujesz mój
system, przekonasz się, że jest naprawdę bardzo łatwy, więc nie bądz
leniwy.
Najlepszy sposób, aby zapamiętać nazwiska i twarze, to zacząć to robić. Proponuję
ćwiczenie, które zwiększy Twoją wiarę we własne siły.
Zanim zacząłeś czytać tę książkę, zapamiętanie od razu 15 nazwisk i twarzy uznałbyś
prawdopodobnie za rzecz graniczącą z cudem, co, być może, potwierdził test w rozdziale 3,
jeśli w ogóle odważyłeś się go przerobić.
Dobrze. W takim razie przypatrz się teraz 15 -tu różnym twarzom, które za chwilę
zapamiętasz, stosując moją metodę. Oczywiście, będzie to nieco trudniejsze niż w
przypadku żywych ludzi; rysunek jest dwu a nie trójwymiarowy, a więc charakterystyczny rys
fizjonomii może nie być aż tak widoczny. Krótki komentarz do każdego rysunku powinien
jednak to zadanie ułatwić.
Nr 1 to pan Stolarz. Nazwisko łatwe do zapamiętania, gdyż samo w sobie już coś znaczy.
Czy jest jakaś charakterystyczna cecha w twarzy pana Stolarza? Tak. Mogą to być małe
usta, lub jeśli przyjrzysz się dokładniej, blizna na prawym policzku. Wybierz jedno albo drugie
(co Ci się bardziej rzuca w oczy) i skojarz ze stolarzem. Np.mały stolarz przy użyciu różnych
narzędzi próbuje zrobić te usta większe albo ten sam stolarz zabija deskami bliznę na
policzku, aby ją zasłonić. I teraz najważniejsze. Spójrz na twarz pana Stolarza raz jeszcze i
zobacz jedno z powyższych skojarzeń choćby przez ułamek sekundy. Musisz "zobaczyć" je
w wyobraz
ni, gdyż inaczej nazwisko bardzo szybko wyleci Ci z głowy. Gotowe? W takim
razie twarz nr 2.
Pan Bimbler. Co widzisz na jego fizjonomii? Dwie głębokie bruzdy na policzkach, od nosa
do kącików warg. Zobacz w tych bruzdach aparaturę do pędzenia bimbru. Bimbler  bimber.
Obrazek nr 3 przedstawia pannę Wiórczyk z charakterystyczną grzywką. Zobacz wióry i
storczyki spadające z grzywki panny Wiórczyk.
Pan Ulanowski na rys. 4 ma bardzo szeroki nos. Ula  nów  ski, czyli pieski. Ula (każdy
zna jakąś Ulę) siedzi mu na nosie i wyje do księżyca w nowiu, otoczona innymi pieskami.
Rys. 5 przedstawia pana Toporowicza z bujnym wÄ…sem. Stoisz na tych wÄ…sach i strzelasz
biczem w powietrzu (bicz przypomni Ci końcówkę nazwiska), a drugą ręką ciosasz i
modelujesz toporem te wąsy, aby jakoś wyglądały.
Pani Bergson na rys. 6 ma bardzo szeroki przedziałek na głowie. Zobacz w tym miejscu
dużo telewizorów Sony bawiących się w berka. Berek  Sony. %7łeby nie pomylić z
Sonbergiem, zobacz najpierw górę (Berg, to góra w większości języków zachodnich), a
póz
niej zabawę telewizorów.
Rys. 7 to panna Tyrlakson. Młoda dama ma dość wyłupiaste oczy. A gdyby tak z tych
oczu wyjeżdżały TIR-y z wyciem klaksonów? TIR  klakson. Zobacz to.
Rys. 8 to pani Gryzik z charakterystycznym znamieniem na policzku. Wyobraz
sobie, że
pani Gryzik, pomniejszona bardzo, siedzi na tym znamieniu i wgryza siÄ™ smakowicie w literÄ™
"k". Gryzie  "k".
Pani Betka na rys. 9 ma bardzo wydatny podbródek. Zobacz, jak porastają go małe
grzybki. Betki rosnÄ… na brodzie.
Charakterystycznym rysem na twarzy pana Domarskiego (rys. 10) są wystające kości
policzkowe. Na jednej z nich stoi dom, z okna wychyla siÄ™ ara (papuga) i drze siÄ™ na
ujadające wokół pieski. Dom  ar  ski. To skojarzenie dla młodzszego pokolenia, bo starsze
zapewne pamięta piłkarza Stali Mielec, Domarskiego, który strzelił bramkę Anglikom w
pamiętnym meczu na Wembley w 1972 r. Skojarzenie pana Domarskiego z piłkarzem
dryblującym na kościach policzkowych będzie wtedy prostsze.
Pan Paluszkiewicz z rys. 11 ma bujną fryzurę. W jego falujących włosach zobacz mały
paluszek owinięty biczem albo Tomcia Palucha strzelającego z bicza.
Pani Zalewska na rys. 12 ma wyraz
ne bruzdy w dole policzków. W każdej z nich zobacz
zalew (malownicze jezioro z jakimś charakterystycznym szczegółem przypominającym, że to
sztuczny zalew), po którym pływa deska. [ Pobierz całość w formacie PDF ]