[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wszelako później zastanawiała się, czy Eliot poca­
łował Ellę, kiedy podwiózł ją do domu. W czasie
rozmowy Ella wspomniała, że mieszka sama, być
może poszli do łóżka i teraz leżeli obok siebie po
wybuchu namiętności.
Odsunęła włosy z twarzy. Co ją to obchodzi, czy Ella
Sheridan jest kochanką Eliota? Oboje byli wstrętni. Ale
nie udało się jej zapomnieć o nich. Oczyma wyobraźni
widziała ich nagich w łóżku, twarz Eliota, pełną
pożądania, i zasnęła dopiero wtedy, kiedy pomyślała, że
to ona jest Ellą i że to ją Eliot pieści, że to ona przeżywa
nieprawdopodobne uniesienie.
Na szczęście o świcie nie pamiętała o tym uczuciu,
które rozpoznała jako zazdrość.
NIEROZERWALNE WIĘZY
NIEROZERWALNE WIĘZY
Następne tygodnie minęły jakby w oczekiwaniu na
jakieś zdarzenie. Stale spotykała się z ojcem. W ładne
dni przychodził do parku albo zabierał ją na lunch do
jednej z pobliskich restauracyjek. Trzy lub cztery razy
w tygodniu jechała taksówką do niego do domu, gdzie
spędzali czas słuchając muzyki, rozmawiając i znajdując
wspólną satysfakcję w upodobaniu do opery i do
kompozytorów z okresu romantyzmu. Geoffrey znał się
na muzyce, miał bardzo dużo nagrań i chętnie je
udostępniał Tiffany. Dziewczyna dotychczas niewiele
czytała, ale żeby zrobić mu przyjemność, zaczęła czytać
więcej niż kiedykolwiek przedtem i rozmawiała z nim
o książkach. Zrobił listę podstawowych dzieł, które
powinna poznać, jeżeli miała się uważać za osobę
kulturalną. Niektóre spośród nich zaciekawiły ją bar­
dzo, inne średnio, jeszcze inne nudziły. Uznała go za
urodzonego nauczyciela i jak się okazało, miała rację,
bo opowiedział jej, że w młodości bardzo chciał zostać
nauczycielem, ale jego rodzice nie zgodzili się.
- Zrezygnowałem więc - rzekł smutno. - Nie
pozwól, Tiffany, nigdy nikomu decydować za ciebie
o twoim życiu. Potem, na starość zdasz sobie sprawę,
że żyłaś po to, żeby realizować nie swoje ambicje.
- Nie wierzę - odpowiedziała stanowczo - nie
wierzę, żebyś spędził życie według cudzych wymagań.
A poza tym wcale jeszcze nie jesteś stary.
- Przekroczyłem już sześćdziesiątkę i nie mów mi,
że nie uważasz mnie za starego, bo świetnie pamiętam,
jak patrzyłem na wszystkich, którzy mieli ponad
trzydzieści lat, kiedy sam miałem dwadzieścia dwa.
- I co z tego? Wielu ludzi dożywa dziewięćdziesiątki.
Dlaczego nie pójdziesz do pobliskiej szkoły i nie
zaproponujesz, że będziesz uczył dzieci? Czy też...
Roześmiał się i powiedział coś na temat tego, jaka
ona jest bezpośrednia. Tiffany zapamiętała tę rozmowę
i później płakała.
32
33
Nauczyła się wiele w te wieczory. Przyswoiła sobie
określone postawy i poglądy. Stała się bardziej pewna
siebie i dopiero znacznie później zdała sobie sprawę,
że zrobił to świadomie.
Kiedy po raz pierwszy w domu ojca pojawił się
Eliot, Tiffany poczuła się niezręcznie, ale on wyraźnie
nie miał zamiaru prowadzić walki w obecności wuja.
Rozmawiali cały wieczór, a Tiffany, ku swemu [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]