[ Pobierz całość w formacie PDF ]

by³ ¿ydowski, to ¿¹da³ w zamian ca³ej szczêki. Uwa¿a³ siê za wcielenie pañ-
stwa. Niezachwianie wierzy³ w historyczne i biblijne prawa ¯ydów. W oczach
innych ludzi czyni³o go to czasami k³êbowiskiem sprzecznoS
ci. Ostro potêpia³
terroryzm, ale w m³odoS
ci sam przewodzi³ terrorystycznej komórce Irgunu.
Poucza³ S
wiat o przestêpczym charakterze hitlerowskiej zasady zbiorowej od-
powiedzialnoS
ci, a nastêpnego dnia wydawa³ polecenie zmiecenia z powierzchni
ziemi palestyñskiej wioski, z której czynione by³y wypady OWP. Przekonuj¹-
co mówi³ o prawie ¯ydów do osiedlania siê na Pó³wyspie Synajskim, a po
miesi¹cu jecha³ do Camp David i przehandlowywa³ te prawa.
Waltera jednak fascynowa³ i nie widzia³ w jego dzia³aniu ¿adnych sprzecz-
noS
ci. Ka¿dy ruch Begina, ka¿da jego decyzja dotyczy³a jednostkowego,
171
dorax
nego celu, s³u¿¹cego celowi nadrzêdnemu: zapewniæ przetrwanie pañ-
stwa Izrael, zapewniæ mu bezpieczeñstwo.
Begin uniós³ g³owê znad raportu i stwierdzi³:
 Pañskie poczynania we Francji zas³uguj¹ na najwy¿sz¹ pochwa³ê.
W zale¿noS
ci od punktu widzenia, dwa morderstwa i jeden akt sabota¿u
mog¹ byæ zakwalifikowane jako godne pochwa³y czyny. O to bowiem w kon-
kretnym wypadku chodzi³o. Profesor Yahia el Mashad, Egipcjanin, szef irac-
kiego programu nuklearnego, zosta³ zamordowany w pokoju paryskiego hote-
lu. Akcjê nieco skomplikowa³a obecnoS
æ w pokoju francuskiej prostytutki,
która zdo³a³a uciec. Na swoje nieszczêS
cie widzia³a twarz agenta Mosadu i po
tygodniu zginê³a w ulicznym wypadku. Profesor Yahia przyjecha³ do Pary¿a,
by negocjowaæ w imieniu Iraku zakup udzia³Ã³w w konsorcjum o nazwie Euro-
dif produkuj¹cym wzbogacony uran. Negocjacje zosta³y przerwane.
Parê miesiêcy przedtem, w kwietniu 1979 roku, agenci Mosadu umieS
ci-
li ³adunki wybuchowe w zak³adach produkuj¹cych elementy dla reaktora, co
opóx
ni³o jego wykonanie o ponad rok.
 Uda³o nam siê, niestety, tylko opóx
niæ sprawê  powiedzia³ Walter.
 Ale to by³o nam bardzo potrzebne  powiedzia³ Begin.  Nieodzowne!
W ci¹gu tego roku zawarliS
my pokój z Egiptem, dwaj nasi inni wrogowie,
Irak i Iran, walcz¹ przeciwko sobie. I to w efekcie oznacza, ¿e jeS
li bêdziemy
musieli podj¹æ akcjê zalecon¹ w tym raporcie, z politycznego punktu widze-
nia czas bêdzie odpowiedniejszy.  Begin obróci³ siê do Hoftiego:
 Generale, bardzo wyrax
nie i bez os³onek mówi pan o miêdzynarodo-
wych reperkusjach, jakich musimy siê spodziewaæ. Ale nie dostrzega pan
najistotniejszego elementu.
 A mianowicie?
 Prezydenta Stanów Zjednoczonych!
Premier uS
miechn¹³ siê, gdy zobaczy³ pe³ne zaskoczenia spojrzenia wy-
mieniane przez swych rozmówców. Wsta³ i zacz¹³ spacerowaæ po gabinecie.
 Mo¿e to na pierwszy rzut oka wydaæ siê dziwne, ale najwiêkszym za-
gro¿eniem dla Izraela nie s¹ arabskie armie, nie jest Rosja czy broñ nuklear-
na. Najwiêkszym zagro¿eniem jest nacechowane dystansem podejS
cie obec-
nej administracji do poczynañ Izraela. Maj¹c Stany Zjednoczone jako w pe³ni
zdeklarowanego sojusznika, mo¿emy stawiæ czo³o wszystkim i wszystkie-
mu. Moim zdaniem Stany Zjednoczone s¹ jedynym wartym posiadania so-
jusznikiem. Pañstwa europejskie, z chwalebnym wyj¹tkiem Holandii, przy-
parte do muru zawsze zrobi¹ to, co le¿y w ich w³asnym interesie. Ameryka
nas uzbraja, Ameryka daje nam tak istotn¹ pomoc finansow¹.  Premier za-
cz¹³ spacerowaæ szybciej i mówiæ o parê decybeli g³oS
niej.  OczywiS
cie, ¿e
du¿a czêS
æ tej pomocy jest bezinteresowna. Ale du¿¹ rolê odgrywa polityka.
Zdobycie urzêdu prezydenta jest prawie niemo¿liwe bez ¿ydowskich g³o-
172
sów. To samo dotyczy wielu kongresmanów. Kiedy Mosze Dajan ostatnio
odwiedza³ Stany, prezydent Carter b³aga³, by nie krytykowa³ go na forum
¿ydowskich organizacji. Prawie pad³ przed nim na kolana. Mosze mówi³ mi,
¿e by³ to przykry widok.
 Ale Carter przegra³  wtr¹ci³ Walter.
 Tak, panie Blum. Bo organizacje ¿ydowskie zachowa³y neutralnoS
æ.
Nie widzia³y wiêkszej ró¿nicy miêdzy kandydatami, jeS
li chodzi o ich stosu-
nek do Izraela. Carter by³ przyjacielem, ale s³abym. Reagan jest ciut mniej-
szym przyjacielem, ale uczyni Amerykê siln¹, co jest dla nas bardzo istotne.
Begin przerwa³ na chwilê, wróci³ do sto³u, westchn¹³ i zacz¹³ mówiæ
dalej:
 Problem polega na tym, ¿e teraz prezydent Reagan nieco boczy siê na
Izrael, a bardzo na mnie.  Gorzko siê uS
miechn¹³.  Jestem przyzwyczajony
do braku popularnoS
ci. I ma³o mnie to obchodzi. Reagan jest wS
ciek³y na
nasz¹ ingerencjê w Libanie. Chcia³by, ¿ebyS
my zaakceptowali obecnoS
æ sy-
ryjsk¹ w tym kraju. Innymi s³owy, Amerykanie zaakceptowali fakt, ¿e tysi¹-
ce palestyñskich terrorystów korzysta z Libanu jako bazy wypadowej do
mordowania naszych kobiet i dzieci. Reagan wys³a³ mi tu swego ambasado-
ra, ¿eby wyraziæ niezadowolenie.  Premiera zaczê³a ogarniaæ wS
ciek³oS
æ.
Ciê¿ko oddycha³ i d³oñmi bi³ powietrze.  Reagan traktuje nas jak ma³e dzie-
ci, którym trzeba dawaæ od czasu do czasu klapsy.  Twarz mu siê mieni³a,
ale po chwili zapanowa³ nad emocjami i uS
miechn¹³ siê figlarnie.  Przypo-
mnia³em ambasadorowi amerykañsk¹ blokadê Kuby. Zwróci³em te¿ uwagê,
¿e Ameryka R
rodkowa staje siê amerykañskim Libanem. Spyta³em ambasa-
dora, co zrobi³yby Stany Zjednoczone, gdyby Kubañczycy podprowadzili
parê dywizji pancernych pod granicê meksykañsko-teksask¹ albo wys³ali
terrorystów do Dallas w celu zabijania dzieci.
 I jak on to przyj¹³?  spyta³ Walter, zachwycony dopuszczeniem go do
tajemnic zakulisowych gier dyplomatycznych na najwy¿szym szczeblu.
 Jeszcze nie otrzyma³em odpowiedzi, ale jestem pewien, ¿e moje s³owa
zosta³y przekazane prezydentowi.  Premier uS
miechn¹³ siê, natychmiast jed-
nak spowa¿nia³.  Problem polega na tym, ¿e Reagan jest twardy i ze wzglê-
du na wiek mo¿e nie zechcieæ po raz wtóry kandydowaæ. To by pozbawi³o
nas parasola w tej konkretnej sprawie. Reagan móg³by uczyniæ wiele szko-
dy. Ju¿ i tak toczymy z nim powa¿ny spór na temat amerykañskich planów
dostarczenia Arabii Saudyjskiej samolotów dozoru powietrznego AWACS.
Kto wie, jak to siê skoñczy. Mo¿emy w tej sprawie przegraæ&
Begin powróci³ na fotel. Postuka³ palcem w raport.
 JeS
li zbombardujemy reaktor, a Reagan nie bêdzie ca³kowicie przeko-
nany, ¿e to by³o konieczne, mo¿e powa¿nie siê rozz³oS
ciæ i nie postawi weta
wobec ONZ-owskiej rezolucji o sankcjach. By³oby to dla nas powa¿nym
173
ciosem. Reagan móg³by nawet wstrzymaæ wojskow¹ i finansow¹ pomoc.
A to by³oby ju¿ katastrofalne. Widzicie wiêc dylemat, panowie. Decyzja o zbom-
bardowaniu reaktorów bêdzie podjêta przez ca³¹ Radê Ministrów w komple-
cie. Bêdzie to bardzo trudna decyzja, chyba ¿e& Tak, chyba ¿e bêdziemy
mogli z ca³kowit¹ pewnoS
ci¹, zaraz po nalocie, przedstawiæ Reaganowi nie-
zbite dowody, i¿ Irakijczycy zamierzali wykorzystaæ uzyskane urz¹dzenia
do produkcji broni nuklearnej.
 To wszyscy wiedz¹&  zacz¹³ Walter, ale premier mu przerwa³:
 To wiemy my i prawdopodobnie wszyscy inni, ³¹cznie z Francuzami.
Niemniej zarówno oni, jak i Irakijczycy, wszyscy Arabowie oraz Rosja pod-
nios¹ wrzask, ¿e pope³niliS
my morderczy akt. Niech sobie wrzeszcz¹, wcale
to mi nie przeszkadza. Niech sobie wrzeszcz¹ wszyscy z wyj¹tkiem prezy-
denta Reagana. On jeden musi wiedzieæ, dlaczego musieliS
my to zrobiæ. I nie
wystarcz¹ mu nasze s³owa, wyjaS
nienia i zapewnienia. Musimy mieæ ¿elaz-
ny dowód.
Begin dotychczas sta³ pochylony nad fotelem i biurkiem. Teraz dopiero
usiad³. Spojrza³ pytaj¹co na genera³a Hoftiego.
 Jak wygl¹da Mosad w Iraku? Jak¹ mamy szansê umieszczenia agenta [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]