[ Pobierz całość w formacie PDF ]

gdyby zabłąkało się na Alaskę z południowych stanów.
- W czym mogę ci pomóc, John? - zapytała Abbey.
Zawahał się. Spoglądał z lękliwą rewerencją na półki
pełne książek.
- Co w takim razie lubisz czytać najbardziej?
- Romanse.
Zaskoczyła ją ta odpowiedz
. Romanse nie bardzo paso­
wały do tego pilota, syna północy, faceta z hartowanej stali,
jak kiedyś nazwał go Sawyer.
- Chcę coś, co nauczyłoby mnie prowadzenia rozmowy
z piÄ™knÄ… kobietÄ…, piÄ™kniejszÄ… być może od niejednej gwiaz­
dy filmowej.
- Rozumiem. - Abbey opanowała wątpliwość, czy
z
ródłem takiej umiejętności mogą być w ogóle powieści.
- Chciałbym umieć powiedzieć jej, jak bardzo jest
piÄ™kna, a równoczeÅ›nie nie zirytować jej i nie rozgnie­
wać. Zawsze bowiem, gdy próbujÄ™ rozmawiać z kobieta­
mi, wpadają w końcu we wściekłość. To musi wreszcie się
skończyć. Nie chcę, by inni faceci sprzątali mi wszystko
sprzed nosa. Mam nadzieję, że rozumiesz, o co mi chodzi.
Bo jeśli rozumiesz, to nawet z czytaniem tych romansów
nie tak bardzo muszę się śpieszyć.
Abbey niewiele z tego wszystkiego rozumiaÅ‚a. Intuicyj­
nie czuła jednak, że lepiej będzie, jeżeli nie zrozumie.
- Poszperaj na tej półce - powiedziała, wskazując ręką
książki z zakresu etykiety i towarzyskich zachowań.
- Dzięki - rzekł John, nie do końca pewny, czy właśnie
takiej reakcji po niej oczekiwał.
Abbey wróciła do biurka, lecz tylko co zdążyła usiąść,
gdy wparadował Ralph Ferris, kolejny z pilotów Sawyera.
On i John zmierzyli siÄ™ spojrzeniami.
- Co tutaj robisz? - zapytał Ralph.
- A jak sÄ…dzisz?
- Nigdy jeszcze nie widziałem cię z książką w ręku.
- Na nic nie jest za póz
no. - John rzucił okiem ku
Abbey. - Poza tym każdy ma tu wstęp wolny.
- Widzę, że się ogoliłeś. I w rezultacie śmierdzisz jak
skunks. Wielkie nieba, jakiej to wody kolońskiej użyłeś?
- Twojej, czyścioszku.
Ralph skoczył ku Johnowi z zaciśniętymi pięściami.
Tamten też postąpił kilka kroków do przodu, przyjmując
bokserskÄ… postawÄ™.
- Jeżeli chcecie siÄ™ bić, bardzo proszÄ™, ale nie w bi­
bliotece - upomniała ich Abbey podniesionym głosem.
Zwrócili ku niej gÅ‚owy, po czym doskoczyli do jej biur­
ka. John zdążył odezwać się pierwszy:
- Abbey, czy nie będziesz miała nic przeciwko temu,
jeśli wpadnę dziś wieczór do ciebie?
- A może dasz się zaprosić na obiad? - zapytał Ralph,
zanim zdołała zebrać myśli, by odpowiedzieć na pytanie
Johna. - Podobno Ben ma upichcić coÅ› szczególnego: pie­
czeń z karibu.
Gdy Ralph dopowiadaÅ‚ ostatnie sÅ‚owo, w bibliotece po­
jawił się trzeci mężczyzna. Pete miał zmoczone włosy,
jakby dopiero co wyszedł spod prysznica, i trzymał w ręku
eleganckie czerwone pudełko w kształcie serca.
- Czekoladki! - zakrzyknęli równocześnie Ralph
i John z bezmierną pogardą, ale i z furią, uświadamiając
sobie w uÅ‚amku sekundy, że znalazÅ‚ siÄ™ ktoÅ›, kto ich prze­
licytował.
Ten dzieÅ„ okazaÅ‚ siÄ™ wÅ‚aÅ›ciwie stracony dla pracy. WiÄ™­
cej takich dni, pomyślał Sawyer, a firma zbankrutuje.
Jego piloci prześcigali się wręcz w pomysłach, by tylko
nie zasiąść za sterami samolotów. I nie musiaÅ‚ nawet zga­
dywać, co uczyniło ich chorymi, kwękającymi, zatrutymi
wczorajszÄ… kolacjÄ…. Abbey Sutherland, bibliotekarka.
Sawyer szalał z zazdrości. Cenił swoich twardzieli
i miał o nich wysokie mniemanie. Wcale nie uważał się za
lepszego od nich. Każdy z nich mógł mu zabrać Abbey
i zostawić go z pustką w sercu.
StanÄ…Å‚ w biurze przed lustrem i zaczÄ…Å‚ na serio zastana-
wiać się, czy ma zgolić brodę. Być może Abbey nie lubiła
brodatych facetów. Gdyby w tej chwili była tu i skinęła
gÅ‚owÄ…, bez wahania chwyciÅ‚by za brzytwÄ™. Ponieważ jed­
nak jej nie było, odłożył decyzję na póz
niej.
Pierwszy wrócił John. Cisnął na biurko jakieś książki,
pogrzebał w nich i zabrał się do czytania jednej. Sawyer
z osÅ‚upieniem stwierdziÅ‚, że John, bezgÅ‚oÅ›nie ruszajÄ…c war­
gami, funduje sobie lekturÄ™ kobiecego romansu.
Ralph wrócił z innego typu trofeum. Z dumą pokazał
Sawyerowi historię lotnictwa Stanów Zjednoczonych.
- SÅ‚yszaÅ‚em, że w tym tygodniu ma tu przylecieć ko­
lejna sikoreczka - zagadnÄ…Å‚ bez zwiÄ…zku.
- Zgadza siÄ™.
- Chciałbym ją przejąć na lotnisku w Fairbanks.
Sawyer rzucił okiem na rozkład lotów.
- W piątek jesteś zajęty.
Ralph wzruszył ramionami. [ Pobierz całość w formacie PDF ]